«فريدالدين ابوحامد محمد عطار نيشابوري» در حرفه ي داروسازي و داروشناسي—که از پدرش آموخته بود—فعاليت مي کرد. او آثارش را بيشتر با تخلص «عطار» مي نوشت و در ميان اطلاعات بسيار اندکي که از زندگي او بر جاي مانده، از وجود «ولي نعمتي» که مورد مدح او قرار بگيرد، نشاني نيست. در حقيقت «عطار» با شاعراني که از طريق مدح پادشاهان، پاداش دريافت مي کردند نيز موافق نبود.
